Rijd je door het landelijke Twekkelo, valt je ineens iets wanhopigs spartelends op het fietspad op... Snel remmen, met gevaar voor eigen leven op de weg gaan staan, vlak langs de voorbijrazende auto's, en dan maar proberen dit piepkleine veldmuisje naar de berm te manoeuvreren. Dat lukt, maar dan...
De aanblik van zo'n muisje met de ogen nog zo goed als gesloten, dat wanhopig zoekt, naar wat? Af en toe valt het beessie nog om ook...
Da's teveel voor mijn knagende medelijden. Hup, brillenkoker open, gras erin gestopt, muissie erin (bedankt trouwens voor de piep-kleine beet). Snel naar huis.
En nu zijn we dus in de weer met pipet, koffiemelk en Olvarit.
Het beestje is erg verzwakt en ik ben benieuwd of ik het in leven kan houden.
Duimen dus maar!
4 opmerkingen:
Sterkte Mas!Misschien een kaarsje opsteken voor Onze-Lieve-Muizenheer?
re Karen: Muisje is reeds gaan hemelen...
Vannacht om half vier en vanochtend om zeven uur nog gevoerd met pipetje, maar in het middaguur, toen ik even naar huis wipte om te kijken hoe of het met hem ging, lag-ie dood in een hoekje van het oude plastic aquarium... :^((
Ach arm muisje.
....maar als jij je bril niet kwijt was had je hem niet eens mee kunnen nemen!
He lieve M.M.M.( MasMuisMoeder), Wij zouden hetzelfde gedaan hebben, zal wel in de familie zitten. Veel succes met de flespipetvoeding en luierverwisseling. Groetjes van ons, Peet en Li.
Een reactie posten