donderdag 28 juni 2007
maandag 25 juni 2007
zondag 24 juni 2007
Berichtje van Vlie!
Han en ik hebben een heerlijke tijd hier!
Echt uitwaaien langs het strand! Veel zwemmen in de branding, luieren in de duinen met staaaapels boeken en tijdschriften. Flesje wijn en lekkere dingen mee... ;^)
Lange wandelingen door bos en duin en genieten van de rust hier!
Kortom: VAKANTIE!!!
En we zijn al aan het vervellen! ;^))
Echt uitwaaien langs het strand! Veel zwemmen in de branding, luieren in de duinen met staaaapels boeken en tijdschriften. Flesje wijn en lekkere dingen mee... ;^)
Lange wandelingen door bos en duin en genieten van de rust hier!
Kortom: VAKANTIE!!!
En we zijn al aan het vervellen! ;^))
vrijdag 15 juni 2007
dinsdag 12 juni 2007
Hanny Michaelis is vandaag overleden.
Je gezicht onherkenbaar
van tederheid en tegelijk
vertrouwder dan het mijne
zoals het me iedere dag
onzeker aankijkt uit de spiegel.
Door de mist van verdampte
jaren flitst plotseling
haarscherp het oude vergezicht.
Met je armen om me heen
lijkt het of de ring
van mijn bestaan zich sluit.
Misschien heeft het wonder
me aangeraakt, misschien
ben ik gered.
Hanny Michaelis
lees ook
zondag 10 juni 2007
Herkent u dat? ;^)))
Beste Beatrijs,
Ik ga vaak een dagje uit met een vriendin die de digitale camera kwistig hanteert. Zij maakt foto’s aan de lopende band. Ik zeg haar dat ik dat niet wil, maar zij lacht en gaat rustig verder. Het is voor haar dagboek, zegt ze. Voor haar bestseller, die ze ooit gaat schrijven. Maar ik wil helemaal niet in haar ’bestseller’ voorkomen. Ik wil niet dat ze steeds onverwachts wanneer ik bijvoorbeeld aan het afrekenen ben in een winkel, foto’s van mij maakt. „Gotcha!”, zegt ze dan. Zij vindt mij maar een rare druif dat ik dat niet leuk vind. Ander voorbeeld: bij mijn laatste tandartsbezoek maakte de assistente een foto van mij voordat ik er erg in had. Ik lag net hulpeloos in de stoel. „Voor het dossier”, zei ze ter verklaring. Je kunt toch niet zomaar zonder toestemming foto’s maken van iemand? Bestaan hier geen beleefdheidsregels voor?
Wil niet op foto
Beste Wil niet,
Als mensen niet gefotografeerd willen worden, dan staan ze in hun recht. Normaal gesproken respecteert de fotograaf die wens. Dat uw vriendin zich niets van u aantrekt is eigenaardig en voor u een goede reden om ruzie te maken. Blijkbaar heeft ze niet in de gaten dat het u menens is. Wees duidelijker. Doe iets, loop desnoods weg van de afspraak, tenzij ze de foto wist en de camera opbergt. Als uw vriendin over u heen walst en doorgaat met fotograferen, komt de klad in de vriendschap, dat zal duidelijk zijn. Doe uw beklag bij de tandarts over het fotobeleid. Ik neem tenminste aan dat het u niet gaat om röntgen-foto’s van uw gebit, maar om een foto van uw gezicht. Misschien kan de tandarts duidelijk maken wat de bedoeling is. Als u geen foto van uzelf in zijn archief wil, moet u vragen of hij de foto wil verwijderen.
Bron: Moderne Manieren van Beatrijs Ritsema ©Trouw
Ik ga vaak een dagje uit met een vriendin die de digitale camera kwistig hanteert. Zij maakt foto’s aan de lopende band. Ik zeg haar dat ik dat niet wil, maar zij lacht en gaat rustig verder. Het is voor haar dagboek, zegt ze. Voor haar bestseller, die ze ooit gaat schrijven. Maar ik wil helemaal niet in haar ’bestseller’ voorkomen. Ik wil niet dat ze steeds onverwachts wanneer ik bijvoorbeeld aan het afrekenen ben in een winkel, foto’s van mij maakt. „Gotcha!”, zegt ze dan. Zij vindt mij maar een rare druif dat ik dat niet leuk vind. Ander voorbeeld: bij mijn laatste tandartsbezoek maakte de assistente een foto van mij voordat ik er erg in had. Ik lag net hulpeloos in de stoel. „Voor het dossier”, zei ze ter verklaring. Je kunt toch niet zomaar zonder toestemming foto’s maken van iemand? Bestaan hier geen beleefdheidsregels voor?
Wil niet op foto
Beste Wil niet,
Als mensen niet gefotografeerd willen worden, dan staan ze in hun recht. Normaal gesproken respecteert de fotograaf die wens. Dat uw vriendin zich niets van u aantrekt is eigenaardig en voor u een goede reden om ruzie te maken. Blijkbaar heeft ze niet in de gaten dat het u menens is. Wees duidelijker. Doe iets, loop desnoods weg van de afspraak, tenzij ze de foto wist en de camera opbergt. Als uw vriendin over u heen walst en doorgaat met fotograferen, komt de klad in de vriendschap, dat zal duidelijk zijn. Doe uw beklag bij de tandarts over het fotobeleid. Ik neem tenminste aan dat het u niet gaat om röntgen-foto’s van uw gebit, maar om een foto van uw gezicht. Misschien kan de tandarts duidelijk maken wat de bedoeling is. Als u geen foto van uzelf in zijn archief wil, moet u vragen of hij de foto wil verwijderen.
Bron: Moderne Manieren van Beatrijs Ritsema ©Trouw
donderdag 7 juni 2007
Dankjewel Jenny! ;^)
Iedereen op het werk loopt nu met een grote boog om me heen!!!
Han maakte de overheerlijke Insalata di carciofi van Jenny, maar was nogal gul met de knoflook! ;^(
Han maakte de overheerlijke Insalata di carciofi van Jenny, maar was nogal gul met de knoflook! ;^(
woensdag 6 juni 2007
dinsdag 5 juni 2007
't Is wat! ;^))
Beste Beatrijs, sinds een half jaar ben ik (man van 55) gescheiden. In mijn vrije tijd golf ik en ik houd van lekker eten en goede wijn. Golfen deed ik altijd al zonder vrouw, dus dat is geen probleem.
Voor het goede eten heb ik mij gewend tot enkele vrienden. Heel aangenaam, ware het niet dat deze vrienden een puberzoon hebben met slechte gewoontes. Ten eerste eet hij ongemanierd, waar ik al meerdere keren mijn ongenoegen over kenbaar heb gemaakt. Dit heeft weinig geholpen. Daarnaast draagt hij zijn broek op zijn knieën, hetgeen ik geen prettig gezicht vind. Maar het ergste moet nog komen. Zodra zijn ouders niet in de buurt zijn, bijvoorbeeld als ik hem op straat tref in het bijzijn van zijn vrienden, neemt hij een buitengewoon brutale houding aan. Als ik vriendelijk gedag zeg, merkt hij iets op als: ’Daar heb je die mee-eter weer’. Dit is voor mij een zeer ongemakkelijke situatie en nu denk ik er zelfs over om deze eetafspraakjes te annuleren. Maar ik wil mijn vrienden natuurlijk niet voor het hoofd stoten. Kan ik misschien voorstellen om deze zoon een uur eerder te laten eten, zodat wij geen last van hem hebben, of moet ik hem gewoon negeren, ook als ik hem tegenkom op straat?
Beste Mee-eter,
Begrijp ik het goed dat u zichzelf hebt uitgenodigd bij uw vrienden om regelmatig mee te eten? Tjonge, van een teveel aan bescheidenheid hebt u in ieder geval geen last. Normaal gesproken is ’bij vrienden eten’ een kwestie van wederkerigheid. Nu eens bij de een, dan weer bij de ander.
Maar goed, op uw manier kan ook, hoor. Dat vrienden zich ontfermen over iemand, omdat hij eenzaam en is en niet kan koken of zoiets. Hoe dan ook, in geen geval is het gasten toegestaan om wat voor kritiek dan ook te ventileren op de kinderen van de gastheer/vrouw. Het is de taak van ouders om kinderen tafelmanieren bij te brengen en u kunt tienerkleren nog zo afschuwelijk vinden, het is hun mode en daar staat u buiten, dus daarover dient u te zwijgen. Geen wonder dat die jongen zich niet bijzonder vriendelijk tegen u gedraagt, als u hem op straat tegenkomt. U bent een regelmatige aanwezigheid in zijn gezin en u kamt hem af! Daar is geen enkel kind blij mee.
Uw houding tegenover uw vrienden moet er een zijn van dankbaarheid dat zij u steeds maar weer heerlijke maaltijden voorzetten. Aan hen vragen of hun zoon op een ander tijdstip kan eten, zodat u geen last meer van hem hebt, is ronduit bespottelijk. De zoon heeft meer recht om met z’n ouders te eten dan u hebt om met uw vrienden te eten. Wat u zou moeten doen is proberen een verstandhouding op te bouwen met die zoon door aan tafel ook eens het woord tot hem te richten, interesse te tonen, zijn mening te vragen, kortom hem serieus te nemen als gezinslid en conversatiegenoot. Als tegenprestatie voor de vele maaltijden die het gezin u serveert, zou u hen eens mee uit moeten nemen naar een fijn restaurant, waar ze op uw kosten kunnen dineren. Inclusief zoon. Op die manier houdt u de relatie goed en laat u zien dat het niet allemaal van één kant hoeft te komen.
Bron: ©Trouw > Moderne Manieren
Voor het goede eten heb ik mij gewend tot enkele vrienden. Heel aangenaam, ware het niet dat deze vrienden een puberzoon hebben met slechte gewoontes. Ten eerste eet hij ongemanierd, waar ik al meerdere keren mijn ongenoegen over kenbaar heb gemaakt. Dit heeft weinig geholpen. Daarnaast draagt hij zijn broek op zijn knieën, hetgeen ik geen prettig gezicht vind. Maar het ergste moet nog komen. Zodra zijn ouders niet in de buurt zijn, bijvoorbeeld als ik hem op straat tref in het bijzijn van zijn vrienden, neemt hij een buitengewoon brutale houding aan. Als ik vriendelijk gedag zeg, merkt hij iets op als: ’Daar heb je die mee-eter weer’. Dit is voor mij een zeer ongemakkelijke situatie en nu denk ik er zelfs over om deze eetafspraakjes te annuleren. Maar ik wil mijn vrienden natuurlijk niet voor het hoofd stoten. Kan ik misschien voorstellen om deze zoon een uur eerder te laten eten, zodat wij geen last van hem hebben, of moet ik hem gewoon negeren, ook als ik hem tegenkom op straat?
Beste Mee-eter,
Begrijp ik het goed dat u zichzelf hebt uitgenodigd bij uw vrienden om regelmatig mee te eten? Tjonge, van een teveel aan bescheidenheid hebt u in ieder geval geen last. Normaal gesproken is ’bij vrienden eten’ een kwestie van wederkerigheid. Nu eens bij de een, dan weer bij de ander.
Maar goed, op uw manier kan ook, hoor. Dat vrienden zich ontfermen over iemand, omdat hij eenzaam en is en niet kan koken of zoiets. Hoe dan ook, in geen geval is het gasten toegestaan om wat voor kritiek dan ook te ventileren op de kinderen van de gastheer/vrouw. Het is de taak van ouders om kinderen tafelmanieren bij te brengen en u kunt tienerkleren nog zo afschuwelijk vinden, het is hun mode en daar staat u buiten, dus daarover dient u te zwijgen. Geen wonder dat die jongen zich niet bijzonder vriendelijk tegen u gedraagt, als u hem op straat tegenkomt. U bent een regelmatige aanwezigheid in zijn gezin en u kamt hem af! Daar is geen enkel kind blij mee.
Uw houding tegenover uw vrienden moet er een zijn van dankbaarheid dat zij u steeds maar weer heerlijke maaltijden voorzetten. Aan hen vragen of hun zoon op een ander tijdstip kan eten, zodat u geen last meer van hem hebt, is ronduit bespottelijk. De zoon heeft meer recht om met z’n ouders te eten dan u hebt om met uw vrienden te eten. Wat u zou moeten doen is proberen een verstandhouding op te bouwen met die zoon door aan tafel ook eens het woord tot hem te richten, interesse te tonen, zijn mening te vragen, kortom hem serieus te nemen als gezinslid en conversatiegenoot. Als tegenprestatie voor de vele maaltijden die het gezin u serveert, zou u hen eens mee uit moeten nemen naar een fijn restaurant, waar ze op uw kosten kunnen dineren. Inclusief zoon. Op die manier houdt u de relatie goed en laat u zien dat het niet allemaal van één kant hoeft te komen.
Bron: ©Trouw > Moderne Manieren
maandag 4 juni 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)
Neanderthal • artifacts • fontmaure • paleolithic • mousterian • jasper
Mijn kleine verzameling jaspis werktuigen gemaakt door Neanderthalers. Vindplaats: een heel klein gebied in Frankrijk. De plek is moment...
